Równoważąc przeciwstawność między dwoma częściami programowymi, P483 według Armentano Arquitetura proponuje projekt wnętrz, który z jednej strony współgra z przejrzystością i lekkością architektury pomieszczeń społecznych, a z drugiej strony wykorzystuje szeroką paletę kolorów, materiałów i faktur, by nadać przestrzeniom prywatnym indywidualny charakter, czyniąc je bardziej przytulnymi.
Projekt: P483; Architektura: Marcelo Franco; Interior design: Armentano Arquitetura, Zdjęcia: Manuel Sá
Lokalizacja i układ budynku
Na narożnej działce w Jardim Europa w São Paulo wyrasta rezydencja o powierzchni ponad 1500 m², ponad koronami drzew. Szklany pawilon z laminowaną drewnianą konstrukcją tworzy centralną część budynku, dzieląc go na dwie części: blok społeczny, połączony z werandą otwierającą się na ogród i basen na parterze, oraz blok prywatny, gdzie ulokowano strefy mieszkalne rodziny oraz część gospodarczą z tyłu działki.
Strefa społeczna
Przestronne pokoje zaprojektowane do spotkań towarzyskich cechują się kartezjańską kompozycją przestrzenną, formalną powściągliwością obiektów oraz poczuciem horyzontalności. Te przestrzenie ożywiają przede wszystkim szare żyłki marmuru pokrywające blat w strefie kuchennej oraz kamień zastosowany na podłodze. Ta powściągliwość jest równoważona przez otaczającą zieleń i ciepło drewnianej konstrukcji.
Strefa prywatna
W przeciwieństwie do części wspólnych, w bloku prywatnym główną rolę odgrywa drewno, którym obłożone są ściany prezentujące dzieła sztuki o różnej wielkości, kolorach i formach. To podejście kontynuowane jest w doborze mebli, które obejmują zarówno klasyki nowoczesnego brazylijskiego designu, takie jak fotel Gio autorstwa Sergio Rodrigueza czy ławkę Marquesa projektu Oscara Niemeyera, jak i wyraziste projekty XXI wieku, w tym sofę Moon System autorstwa Zahy Hadid.
Pomimo różnic wyróżniających funkcje poszczególnych części rezydencji, P483 zachowuje wewnętrzną spójność poprzez kompozycje przestrzenne oparte na jasnym rozróżnieniu między figurą a tłem. Nawet w przestrzeniach z dużą liczbą elementów, warstwowych faktur czy kontrastów kolorystycznych, każdy element wydaje się zajmować miejsce, które wyraźnie go oddziela od tła i otaczających obiektów.
Niespodzianka w piwnicy – klub nocny z charakterem
Program rezydencji przewidywał niespodziankę: w piwnicy znajduje się korytarz z ciemnymi ścianami, wyłożony fotografiami, który prowadzi do klubu nocnego. Wyposażony w bar, parkiet taneczny i łazienkę niezależną od reszty domu, ten obszar otrzymał całkowicie odrębne traktowanie. Jasne rozróżnienie między figurą a tłem ustępuje miejsca zabawnej kolażowej kompozycji ponadczasowych odniesień, tworząc bezczelną reinterpretację starego American Baru Adolfa Loosa.
Ściany w kolorze burgunda ozdobione boazeriami, podłogi z drewna o różnych odcieniach ułożone w diagonalny wzór oraz kolekcja przedmiotów, dzieł sztuki i mebli łączących abstrakcję z figuracją – wszystko to odbija się w suficie pokrytym w całości pogniecionymi metalowymi arkuszami, co daje efekt lustra wodnego unoszącego się nad przestrzenią.
Zobacz także:
