13 września zmarła Cini Boeri, odeszła w wieku 96 lat w Mediolanie – mieście, w którym się urodziła i mieszkała przez całe życie. Architektka i projektantka stworzyła serię kultowych projektów siedzisk i założyła Cini Boeri Architetti.
W trakcie swojej kariery Boeri współpracowała z największymi nazwiskami włoskiego designu. Projektowała między innymi dla marki oświetleniowej Artemide oraz producentów mebli Knoll, Magis oraz Arflex.
To, co uważam za nieosiągalne w mojej matce Cini, to jej elegancja, rodzaj naturalnego daru, który widać w każdym działaniu. Cini wynalazła popowe obiekty i architekturę. Nigdy nie było nudne i aroganckie, a jednocześnie niezwykle eleganckie. Prawie niemożliwa mieszanka, którą Cini potrafiła stworzyć” – wspomina syn Stefano Boeri, także architekt.

Swoimi wyrazami miłości i szacunku dla niej i jej pracy podzieliły się, za pośrednictwem mediów społecznościowych,największe autorytety w branży designu. Pisarka Alice Rawsthorn oddała hołd „jednej z wielkich pionierek włoskiego wzornictwa i architektury”. Z kolei kurator MoMA, Paola Antonelli, napisała na Twitterze: „Żegnaj Cini Boeri, budzący grozę architekcie i projektancie, wzorze mediolańskiej elegancji i werwy”. Burmistrz Mediolanu Beppe Sala również za pośrednictwem Twittera, oddał hołd jednej z najbardziej lojalnych patronek swojego miasta:
Dziś straciliśmy Cini Boeri, architektkę i pionierkę designu, znaną na całym świecie ze swojego talentu do łączenia kreatywności i funkcjonalności” – napisał.

Absolwentka wydziału architektury mediolańskiej Politechniki
Wiele z jej projektów mebli ma charakter modułowy i nadal jest w produkcji. A świadczy to o ponadczasowym charakterze jej projektów i uwadze nieustannie skierowanej na funkcjonalność. Chociaż lepiej znano jej projekty, Cini Boeri praktykowała również jako wykwalifikowana architektka. Realizowała nie tylko projekty mieszkaniowe, ale także biura, sklepy i projekty wystaw w kraju i za granicą. Cini Boeri to jedna z pierwszych włoskich projektantek, która zyskała rozgłos po drugiej wojnie światowej. W 2011 roku otrzymała nagrodę Compasso d’Oro za całokształt twórczości. Została także mianowana Wielkim Oficerem Orderu Zasługi Republiki Włoskiej.

Urodziła się jako Maria Cristina Mariani Dameno w 1924 roku. Dorastała w Mediolanie. W 1951 roku ukończyła Politechnikę w Mediolanie na wydziale architektury. Odbyła krótki staż u włoskiego architekta Gio Pontiego i przez wiele lat współpracowała z projektantem Marco Zanuso. Usamodzielniła się w 1963 roku, gdy założyła Cini Boeri Architetti. W latach 60. ukończyła wiele domów wakacyjnych na Sardynii. Charakterystyczne projekty to na przykład brutalistyczny Casa Bunker na szczycie klifu oraz Villa Rotonda w kształcie ślimaka. Miały one na celu nawiązanie dialogu z otaczającym krajobrazem. Podobnie, Casa nel Bosco z 1969 roku, dom ustawiony w brzozowym lesie w Lombardii. Cini Boeri Architetti podzielili jego fragmentaryczną architekturę tak, aby uniknąć konieczności wycinania dużych otaczających drzew.

Design według Cini Boeri
Cini Boeri prowadziła owocną współpracę z włoskimi markami designerskimi. Przez całą swoją karierę często współpracowała z Arflex, marką mebli, dla której stworzyła niektóre ze swoich najbardziej znanych projektów. Należą do nich monoblokowe krzesło Bobo z 1967 roku i sofa Serpentone z 1971 roku. Sofa składa się z pionowych paneli z pianki poliuretanowej połączonych ze sobą jak harmonijka. Można było kupić je na metry, aby dopasować się do dowolnej przestrzeni.

Rok później pomysł ten przekształcił się w modułowy system siedzisk Strips. W zasadzie ogromne piankowe cegły, które układa się jak Tetris, tworząc różne konfiguracje przestrzenne. Właśnie ten projekt przyniósł jej nagrodę Compasso d’Oro, a także znalazł się w stałej kolekcji Milan Triennale.

Cini Boeri wniosła również swój wkład do włoskiej firmy Gavina, którą Knoll przejął w 1968 roku, co doprowadziło do kolejnej wieloletniej współpracy. Taki był początek sofy Brigadier z 1978 roku, która stoi na dwóch prostokątnych blokach. W latach 70. projektowała także salony firmowe dla marki Knoll.

Przez całe życie nadal tworzyła godne uwagi projekty mebli, w tym krzesło Ghost, stworzone dla Fiam w 1987 roku z jednej szyby.

W esencjalizmie jej architektury nie ma nic wymuszonego ani elitarnego, tak jak nie ma nic surowego i skruszonego w minimalizmie projektów mebli (…) Wręcz przeciwnie, seria Serpentone, podobnie jak Strips, ujawnia zabawną wartość modułową, obecną nawet w ich nazwach. Natomiast kręte kształty Ghost czy Villa Rotonda stanowią ironiczne zerwanie z estetycznymi, stylistycznymi cechami racjonalizmu” – wspomina Stefano Boeri.

Zobacz także:
charlotte-perriand-wizjonerka-i-projektantka-xx-wieku
florence-knoll-pionierka-designu-i-biznesu
mies-van-der-rohe-architektura-siegnal-chmur