Życie w ciągłym pośpiechu i przepychu, nieubłagalnie wkrada się do wszystkich jego obszarów. Nieograniczona dostępność materiałów, form, struktur, projektów i wykonawców sprawia, że niemal toniemy w morzu możliwości. Jednak wydarzenia ostatnich trzech lat, nieodwracalnie zmieniły naszą świadomość dotyczącą bycia i posiadania. Trend slow life i slow architecture zdają się powracać do nas na dobre.
Przedstawiamy najpiękniejsze, ascetyczne wnętrza, które pozwolą na poznawanie otoczenia od nowa, przez wszystkie zmysły i skupienie na tym co najważniejsze – harmonijne życie wśród najbliższych.
04 Case Azabu Residence / Karimoku Case Study
Project DD / Pieter Venrenterghem
Apartament w Kijowie / Olga Fradina
Rustic Style Interior Design / Kulthome
Ascetyczne wnętrza
To wnętrza, w których skrajny minimalizm, współgrając z surowością struktur, tworzy niespodziewanie wyrafinowaną przestrzeń. Oparte na odcieniach ziemi, naturalnych materiałach i gdzieniegdzie uzupełnione o niezaprzeczalne perełki wzornictwa, zapraszają do kontemplacji nad istotą piękna. Choć przenikające się w swoich założeniach, styl japandi, belgijski, wabi-sabi i rustykalny, posiadają odrębne DNA.
Styl japandi
Returning Hat / Xu Fu Min
Części górskiego krajobrazu rozciągają się w tym domu w południowo-wschodnich Chinach, który został zaplanowany przez projektanta Xu Fu-Min, aby zaoferować jego mieszkańcom spokojne schronienie od życia w mieście.
” Właściciel marzył o posiadaniu rajskiego domu w dolinie z dala od miasta, gdzie on i jego rodziny mogliby cieszyć się spokojnym i wolnym życiem” – wyjaśnił Xu.
Odpowiedź projektanta, nazwana Returning Hut, to dwupiętrowy dom, który nie tylko wykorzystuje naturalne materiały, ale także pozwala naturze przedrzeć się do środka.
Głównym tego przykładem jest sypialnia na pierwszym piętrze, gdzie skała wystaje z ziemi, aby obramować obszerną strefę kąpielową. Podobnie, ściany budynku wykonane są z kamienia, który został uformowany w bloki przypominające cegły. Pozostawiono je odsłonięte w całym wnętrzu, nawiązując do faktury ogromnych skał otaczających posiadłość.
Podłogi mają podobny format, z chłodnymi płytkami łupkowymi na dolnej kondygnacji i ciepłymi deskami z litego drewna na górze.
„Zbudowana u podnóża góry i obok lasu, chata ukrywa się w dolinach, zachowuje i wykorzystuje w największym stopniu naturalne skały i drzewa.” – wyjaśnia Xu. – „Styl projektowania przestrzeni wewnętrznej jest prosty, elegancki i naturalny; pokazuje szacunek dla natury i daje ludziom poczucie odcięcia się od hałaśliwego miasta i powrotu do prawdziwego spokoju i ciszy”.
Dom o powierzchni 390 metrów kwadratowych znajduje się w prowincji Fujian, tuż za miastem Xiamen. Ze względu na naturalną topografię, obie kondygnacje budynku funkcjonują jako poziomy parterowe.
Dolny poziom jest najmniejszy z dwóch kondygnacji. Znajdują się na nim dwa pomieszczenia – zaciszne kino domowe oraz otwarta przestrzeń życiowa, która charakteryzuje się podwójną wysokością sufitów i ścianą przeszkleń otwierającą się na ogród.
Drewniane schody prowadzą z przestrzeni mieszkalnej na górne piętro, które podzielone jest na dwa skrzydła. W mniejszym skrzydle znajdują się tylko sypialnie dzieci, natomiast w większym mieści się apartament główny, druga sypialnia i bar.
Meble we wszystkich tych pomieszczeniach wykonane są głównie z drewna, a tekstylia – od obicia sofy po dywany – są proste i przeważnie w stonowanych odcieniach.
„Odzwierciedla ono istotę przestrzeni i materiałów oraz prezentuje przestrzeń, w której natura współistnieje z człowiekiem.” – wyjaśnił. – '”Poprzez rozsądne planowanie i wykorzystanie prostych linii i struktur, a wraz z przyjęciem prostych i naturalnych mebli jako dekoracji w przestrzeni, budowana jest prosta, ale przytulna.”
04 Case Azabu Residence / Karimoku Case Study
Połączenie minimalistycznej estetyki Norm Architects i Keiji Ashizawa Design z kilkudziesięcioletnim doświadczeniem Karimoku w produkcji mebli drewnianych, daje efekt Japandi w najlepszym wydaniu. Czwarty projekt Karimoku Case Study przekształcił tokijskie mieszkanie z lat 80-tych w spokojny i przyjazny dom, którego ciemna tonacja jest hołdem dla cieni.
Dom w luksusowym budynku mieszkalnym w Azabu, Tokio, zbudowany w 1988 roku, ma teraz nowe, ponadczasowe wnętrze dzięki duńsko-japońskiej współpracy. Wnętrze apartamentu zostało zaprojektowane przez kopenhaską pracownię Norm Architects i tokijską Keiji Ashizawa Design, a meble wyprodukowała firma Karimoku Case Study.
Marka Karimoku Case Study japońskiej firmy Karimoku, składa się z prostych, wysokiej jakości drewnianych mebli, projektowanych oddzielnie dla każdego projektu wnętrzarskiego.
Karimoku to największy japoński producent mebli drewnianych, który został założony w 1940 roku przez Shohei Kato w Kariya w prefekturze Aichi. Nazwa Karimoku pochodzi od skrótów Kari i moku, które odnoszą się do rodzinnego miasta firmy oraz słowa mokuzai, oznaczającego drewno. Początkowo mały warsztat produkował różne drewniane części m.in. do pił i fortepianów, aż w latach 60. wprowadził na rynek własną kolekcję mebli.
„Podczas rozmów z Norm Architects zgodziliśmy się, że unikalna atmosfera tego budynku powinna zostać uwzględniona w projekcie wnętrz. „- Keiji Ashizawa
Wspólne przekonanie o wykorzystaniu naturalnych materiałów i stonowanej palety kolorów leży u podstaw projektu, który charakteryzuje się naciskiem na dotykowe, minimalistyczne i ponadczasowe cechy.
„Dzięki zastosowaniu kamienia, ciemnego drewna i teksturowanych tkanin, wnętrze czerpie z dwóch głównych inspiracji. Jedna składa się z elementów amerykańskiego modernizmu. Ciepłe i przyjazne spojrzenie na modernizm jako podejście do architektury wnętrz było wielką inspiracją dla tego projektu.” – Norma Architects
„Niezależnie od ciemnych tonów użytych do ujednolicenia przestrzeni, piękno tego domu wyróżnia się rano i wczesnym popołudniem, gdy widoczny jest kontrast z zaglądającym do wnętrza światłem słonecznym, oraz w nocy, gdy przestrzeń wypełnia kontrolowane światło.” – Keiji Ashizawa
Styl belgijski
BS-1 / Vincent Van Duysen
Projekt położony jest w szerokim, łagodnie nachylonym, wiejskim krajobrazie z wiatrakiem. Wyzwanie polegało na przekształceniu dawnego skupiska budynków gospodarczych w dom dla rodziny z dwójką dzieci, z poszanowaniem tradycji flamandzkiej architektury wiejskiej, ale i ze współczesnym podejściem do planu.
Otoczony kilkoma mniejszymi, odnowionymi budynkami gospodarczymi, całkowicie odnowiony i wewnętrznie zreorganizowany budynek gospodarczy zamyka trzecią stronę dziedzińca.
Kilka funkcjonalnych brył, zamkniętych ceglanymi ścianami z wykończeniem kalei, podtrzymuje duży dwuspadowy dach i w ten sposób definiuje przestrzenne doświadczenie obszarów mieszkalnych na parterze domu. Układ tych funkcjonalnych brył przywołuje na myśl wiejską architekturę Raumplan i podkreśla piękne linie widokowe, dzięki szerokim otworom między nimi.
Materiały i detale pochodzą z dawnej tradycji – drewniane podłogi i meble z szerokich dębowych desek, postarzany kamień w różnych formatach, klasyczne zawiasy i klamki, odsłonięte żarówki, cegła kalei z zewnątrz kontynuowana wewnątrz, a nawet na sufitach. Materiały te mają pewną szorstkość, ale dzięki zastosowaniu starannych detali, tworzą komfortowy dom, który oddaje istotę wiejskiego życia. Ten sam wyraz można odczuć w sąsiedniej odrestaurowanej stodole z odsłoniętymi drewnianymi belkami dachu, który przykrywa kryty basen z częścią wypoczynkową.
Drzwi pomalowane na kolor krwistej czerwieni podkreślają główne wejście. Chociaż kolor ten jest od wieków stosowany na drzwiach i okiennicach starych stodół, w połączeniu z nowoczesną interwencją, cały projekt osiąga stan wiejskiej ponadczasowości.
Project DD / Pieter Venrenterghem
Na zachodnim froncie Belgii, w pobliżu granicy z Francją, leży wieś Adinkerke. Wzdłuż historycznej wioski, niedaleko belgijskiego wybrzeża, znajduje się wiejska posiadłość, jedno z ostatnich gospodarstw w tym regionie, które otoczone wodą.
Pieter Vanrenterghem został poproszony o wydobycie tego dawnego gospodarstwa i jego skupiska budynków gospodarczych spod rolniczej zasłony na światło dzienne, jako wiejskie zacisze. Jako antidotum na przemijające trendy, cechy charakterystyczne nowoczesnego belgijskiego wzornictwa zostały dostosowane do wnętrz – prostota, ciepło i rzemiosło, związane z naturalnymi materiałami.
Chociaż nie jest to już działające gospodarstwo, składa się z pięciu oddzielnych budynków. Główny dom obejmuje salon na otwartym planie, trzy sypialnie i trzy łazienki, wraz z dodatkowymi dwoma sypialniami z łazienkami w otaczających strukturach. „Dwa z budynków zostały zaprojektowane jako bed&breakfast. Program głównego domu musiał być w stanie dostosować się do tego samego celu, na wypadek gdyby w przyszłości stał się zbyt duży” – mówi projektant.
W ramach tworzenia prawdziwego miejsca ucieczki, czwarty budynek został przekształcony w przestrzeń fitness, uzupełnioną o kryty basen, podczas gdy piąty budynek stał się miejscem dedykowanym imprezom. Duża, loftowa sala zaprojektowana do organizowania dużych zgromadzeń powyżej 100 osób.
We wszystkich pięciu budynkach właściciele chcieli odzwierciedlić to, co najlepsze w belgijskich tradycjach wnętrzarskich. „Właściciele prosili o dom łatwy do zamieszkania; wyróżniający się ciepłem i taktycznością, ukształtowany przez naturalne materiały” – uzupełnia.
Styl wabi-sabi
Apartament w Kijowie / Olga Fradina
Projektantka wnętrz Olga Fradina, przeorganizowała plan tego niewielkiego mieszkania w Kijowie na Ukrainie, aby stworzyć utrzymaną w ciemnych barwach, otwartą przestrzeń życiową, w której właściciel może nieprzerwanie oddawać się filozofii wabi-sabi, nie tylko poprzez energię miejsca, ale także medytację i ceremonie picia herbaty.
„Oczywiste było, że musi nastąpić ponowne planowanie, aby zrobić wystarczająco dużo miejsca dla wszystkich oczekiwanych stref funkcjonalnych.” – powiedziała Fradina. – „Układano to razem jak puzzle, aż każda część znalazła się na swoim należnym miejscu”.
Lokalizacja sypialni i kuchni została zamieniona, aby stworzyć dużą, otwartą przestrzeń życiową uzupełnioną o jadalnię, domowe biuro, garderobę i salonik herbaciany.
Ściana dzieląca łazienkę, przedpokój i pokój dzienny została przesunięta, aby zmieścić pełnowymiarową kabinę prysznicową i stworzyć miejsce w przedpokoju na zainstalowanie wbudowanego systemu przechowywania.
Fradina zrównoważyła ciemne kolory z naturalnymi fakturami, aby wielofunkcyjna przestrzeń nie sprawiała wrażenia ciężkości – ceglane ściany pomalowano na głęboki błękit, a sosnowe sufity zabarwiono na czekoladowy brąz.
Aby stworzyć bardziej otwarte i przestronne wrażenie, usunięto wszystkie drzwi wewnętrzne, a sypialnię można teraz zamknąć za pomocą zasłony. Z wyjątkiem sofy i krzeseł w jadalni, Fradina zaprojektowała wszystkie meble w mieszkaniu, używając prostych, geometrycznych form, które przypominają klasyczne projekty z połowy wieku.
Zostały one zestawione z bardziej tradycyjnymi przedmiotami, takimi jak ukraińska zastawa stołowa hlechyky, która według Fradiny jest naczyniem zaprojektowanym specjalnie do mleka i owsianki.
W całym mieszkaniu podłoga jest wykończona ciemnoszarym mikrocementem, który według projektantki tworzy idealne tło dla szorstkiej faktury otaczających go mebli i przedmiotów.
Obejmuje to niski drewniany stolik do herbaty, wykonany na zamówienie przez lokalnego producenta mebli Staritska Maysternya, rattanowe fotele wypoczynkowe, drewniane półki, bambusowe okiennice, sizalowy dywan i drewniany sufit.
Studio Corkinho stworzyło Still Room – wielofunkcyjną przestrzeń w Noorderpershuis, XIX-wiecznym dziele architektury z cegły.
W 2018 roku projektant i współzałożyciel Studia Corkinho szukał nowego biura, miejsca, które mogłoby reprezentować jego kreatywne zaangażowanie. Wtedy trafił na Noorderpershuis, XIX-wieczny budynek, służący niegdyś jako elektrownia hydrauliczna.
„Natychmiast poczułem energetyczny potencjał tej przestrzeni” – mówi Etienne. „Czułem się jak w przemysłowym klasztorze z majestatycznym wejściem, metalowymi regałami o wysokości trzech pięter, wieżą akumulatorów i poddaszem z drewnianym sufitem’.
Chciał zaprojektować tę przestrzeń jako sanktuarium ciszy, pomyślane jako wizualizacja filozofii projektowania Studia Corkinho i służący jako praktyczna baza dla Etienne, Klasa Dalquista i ich zespołu.
„W 2019 roku postanowiłem w pełni poświęcić się badaniu architektury ciszy, odwiedzając święte miejsca i inspirującą architekturę, aby zrozumieć jej warunki.” – wyjaśnia. Jego pielgrzymka zabrała go do klasztorów i krużganków w Belgii, Holandii, Portugalii, Hiszpanii, Francji i Włoszech, aby odwiedzić dzieła Andrei Palladio i Carlo Scarpy, a także herbaciarnie w Kioto i na japońskich wyspach Naoshima i Teshima.
Jego podróże i doświadczenia wpłynęły na projekt przestrzeni, skupiając się na jedenastometrowej wieży akumulacyjnej, która stała się niemal klasztorną celą dla współczesnego człowieka. Pierwszym krokiem Etienne i jego zespołu było znalezienie odpowiednich, uspokajających odcieni, aby stworzyć niezakłócone przejście między przeszłością a teraźniejszością. A następnie opracowanie palety materiałów, wśród których znalazły się palony korek, dąb, wykładzina, naturalna kreda i pigmenty wapienne, aby przekazać harmonię zmysłową.
„Światło naturalne również odgrywa bardzo aktywną rolę w tej przestrzeni”, dodaje. „W ceglanej ścianie są dwa ogromne otwory, więc naturalne światło naprawdę działa jako dawca tekstury. Naprawdę czujesz każdą pojedynczą chmurę przechodzącą obok, każda minuta to nowy obraz”.
Meble w przestrzeni zostały ograniczone do minimum, aby podkreślić, jak mówi sam Etienne – siłę pustki. W środku znajdziemy fotel do czytania Jorge Zalszupina i starożytne krzesło zaprojektowane przez anonimowego belgijskiego mnicha. Dzieła Studia Corkinho obejmują odważny, monolityczny niski stolik wykonany z prasowanego korka, stolik boczny z kompozycji korka, wapna i cementu oraz kolejną rzeźbę z korka pełniącą funkcję panelu akustycznego.
„Pokój ma prawdziwie uspokajający wpływ” – mówi Etienne. – „To jak wstrzymanie biegu wydarzeń, podczas gdy umysł czuje się jak w ciszy pomiędzy dwiema nutami w utworze muzycznym. Nie chodzi o odwrócenie się od świata, ale o odsunięcie się, aby móc widzieć świat wyraźniej i kochać go głębiej”.
Styl rustykalny
Rustykalne wnętrza często charakteryzują się meblami wykonanymi z organicznych materiałów, takich jak drewno i kamień, oraz wykończeniami, które pozostały naturalne i pozbawione ozdób.
Wyeksponowanie surowych struktur budynku i zastosowanie materiałów takich jak konopie, terakota i bambus może pomóc w stworzeniu wnętrz, które oddadzą hołd swojemu wiejskiemu otoczeniu – lub wprowadzą sielską atmosferę do miejskiego mieszkania.
Rustic Style Interior Design / Kulthome
Choć dotychczas pozostał w sferze projektu, apartament wyznacza ramy prawdziwego, rustykalnego stylu. Wnętrze natychmiastowo koi zmysły, które skupiają się jedynie na neutralnych odcieniach ziemi, drewnie i kamieniu, a także przenosi w samo serce natury.
Uzupełnione o surowe stoliki wykonane z ciętego drewna, a także lniane kanapy i rattanowe krzesła, kreuje historię o niekończącym się relaksie i odpoczynku.
Casa Cook / Lambs and Lions
Określenie rustykalny szyk jest całkowicie trafne na opisanie drugiego przedsięwzięcia Thomasa Cooka po jego szalenie udanym debiucie – Casa Cook Rhodes.
Casa Cook Kos, na skąpanej w słońcu greckiej wyspie, jest dziełem dyrektora kreatywnego grupy Remo Masali, Michaela Schickingera z berlińskiej agencji projektowej Lambs and Lions oraz projektantki wnętrz Annabell Kutucu.
Lokalne biuro architektoniczne ARC umieściło 100 pokoi w greckim kurorcie w serii bielonych pawilonów, których niska sylwetka stanowi idealną ramę dla wznoszących się gór, białej piaszczystej plaży i falujących wydm.
Projekt sprzyja życiu na świeżym powietrzu, czy to w pozbawionych ścian pawilonach pokrytych strzechą z trawy, czy też w zacienionych prywatnych gankach. Wnętrza ubrane są w odcienie trawy, szarości i hessianu, materace Coco-Mat, podczas gdy szorstkie tekstury i polerowane betonowe podłogi zachęcają do chodzenia bez butów i noszenia coraz ciemniejszych odcieni opalenizny.
Wielozmysłowa podróż nie kończy się jednak na tym. Jedzenie to zasługa zarówno właściciela Gabriela Karathomasa, jak i jego szefa kuchni. Goście mogą korzystać z sesji jogi, przejażdżek konnych po pobliskim słonym jeziorze oraz niekończących się drzemek wśród ascetycznych wnętrz.
Zobacz także:
