W prestiżowym konkursie na najlepszy projekt wieżowca Skyhive 2020 jedno z wyróżnień trafiło do pracowni architektonicznej Lissoni Casal Ribeiro. Autorami koncepcji, który przedstawia czerpiący inspirację z drzewa drapacz chmur, są Piero Lissoni, Joao Silva, Fulvio Capsoni oraz Davide Apolloni. Pionowe miasto-ogród przewidziano dla hipotetycznej lokalizacji w Nowym Jorku. Inspirowana naturą koncepcja proponuje nie tylko budynek, ale kompletny, samowystarczalny ekosystem. Wielofunkcyjna wieża zbiera wodę deszczową i energię ze słońca i wiatru, przekształcając je w energię elektryczną, z której mogą korzystać mieszkańcy.
Ten ekosystem zaprojektowany przez Lissoni Casal Ribeiro zapewnia rozległe ogrody i platformy uprawne na codzienne potrzeby. Drapacz chmur skonfigurowano tak, aby zmaksymalizować funkcjonalność przestrzeni wewnętrznej i zewnętrznej oraz zagwarantować efektywność strukturalną. Zaczynając od działki miejskiej o wymiarach 80 x 130 m, główny centralny rdzeń pełni podstawowe funkcje. Otaczają go z wszystkich stron duże wiszące ogrody wsparte zewnętrzną kurtyną ze stalowych lin, które działają zarówno jako konstrukcja, jak i fasada.
Drapacz chmur czyli pionowy las
Główna idea projektu polega na stworzeniu ekosystemu, który da mieszkańcom autonomię i niezależność, dzięki temu że budynek pełni funkcję miasta-ogrodu. Funkcjonalności rozmieszczone pionowo, pozostawiając miejsce na dole na czynności, które wykorzystują duże platformy ogrodowe. Z kolei wyżej ulokowane rozwiązania zapewniają niesamowite widoki na Nowy Jork.
Tak więc na niższych kondygnacjach znajdują się przestrzenie publiczne i kulturalne. Zaraz nad nimi znajdujemy rodzaj miasta-ogrodu z ogromnymi platformami uprawnymi. Zastosowane tu systemy bezglebowe zmniejszają zanieczyszczenie metalami ciężkimi w żywności uprawianej w mieście. Ponad tymi ogrodami warzywnymi znajduje się teren sportowy. Zarezerwowano dużą ilością miejsca, zachęcając tym samy mieszkańców do uprawiania różnorodnych sportów, od piłki nożnej po pływanie. Wyżej ulokowano szpital, również zanurzony w zieleni i oczywiście dobrze wyposażony, aby poradzić sobie w każdej sytuacji zagrożenia zdrowia.
Nad szpitalem znajdują się piętra przeznaczone do nauczania, ze szkołami i uniwersytetami. Program obejmuje również przestrzenie coworkingowe i biura. Te obszary nie tylko wkomponowują się w otaczającą zieleń, ale nawet wprowadzają ją do przestrzeni roboczej. Wreszcie na pozostałych piętrach znajdują się prywatne rezydencje z zapierającymi dech w piersiach widokami.
Pod względem energochłonności budynek jest całkowicie samowystarczalny, a zapewnić ma to pionowy las miejski, tworzący specyficzną bioróżnorodność. To system, który odzyskuje, wytwarza i optymalizuje energię, tworząc nowy mikroklimat. Wykorzystuje do tego celu procesy filtrowania powietrza, pochłaniania dwutlenku węgla, wytwarzania wilgoci, ochrony przed promieniowaniem słonecznym i hałasem. Co więcej ponownie wykorzystuje wodę deszczową do nawadniania terenów zielonych. Każdy element projektu czerpie inspirację z natury i jej najbardziej inspirującego elementu, jakim jest drzewo.
Zobacz także:
mies-van-der-rohe-architektura-siegnal-chmur
drapacz-chmur-chinska-specjalnosc
luksusowe-wnetrza-wg-piero-lissoniego
