Celorico de Basto to małe portugalskie miasteczko oddalone od Porto o godzinę jazdy. Poza granicami miejscowości powstał rodzinny dom z betonu autorstwa miejscowej praktyki Hugo Pereira Arquitetos.
Projekt to forma dialogu z naturalnym otoczeniem, w szczególności z dębami korkowymi. W zasadzie nawet jego nazwa – Casa dos Sobreiros, odnosi się do tego wyjątkowego gatunku drzewa.
Portugalia może się pochwalić największymi na świecie obszarami występowania dębu korkowego i zapewnia połowę światowego zapotrzebowania na korek. W związku z tym drzewa podlegają ścisłym regulacjom. W rzeczywistości jakakolwiek wycinka dębu korkowego stanowi pogwałcenie prawa. Oczywiście każdy dąb w Portugalii znajduje się w centralnej ewidencji.
Dlatego właśnie betonowy dom stąpa lekko, jego niewielka bryła dyskretnie zwęża się ku ziemi, a przeszklone elewacje nadają bryle lekkości. Modernistyczny w swojej kubistycznej prostocie, Casa dos Sobreiros mimo wszystko przypomina pofałdowany krajobraz rozciągający się przed nim z jego betonową skórą i rzeźbiarską sylwetką.
Budynek znajduje się blisko ziemi poniżej linii drzew i ma postać dwóch betonowych bloków ustawionych pod kątem prostym. Pierwszy z nich obejmuje pomieszczenia ogólnodostępne, a drugi prywatne pokoje.
Kątowa bryła przypominająca peryskop, oznacza skrzyżowanie dwóch bloków, a jednocześnie sygnalizuje główne wejście. Zwężające się końce wizualnie zakotwiczają budynek w krajobrazie. Powstały plan piętra w kształcie litery L wyznacza centralny ogród z trawnikiem, ograniczony po przeciwnej stronie wydłużonym basenem. Zbudowany w całości z betonu odzwierciedlającego rysunek kształtujących go desek sosnowych, budynek harmonijnie wtapia się w naturalne otoczenie.
Dom z betonu ocieplony drewnem
Odsłonięty beton można również znaleźć wewnątrz, gdzie uzupełnia paletę materiałów. W jej skład wchodzą także białe tynki i czarne płytki, te ostatnie sięgają do zewnętrznych tarasów. Ograniczona paleta materiałów i kolorów sprawia, że w centrum uwagi znajduje się widok otaczającej przyrody.
Obszerne przeszklenia sięgające od podłogi do sufitu zacierają granicę między wnętrzem a zewnętrzem w otwartej przestrzeni dziennej i jadalnej. Także wszystkie trzy sypialnie wychodzą wprost na centralny dziedziniec.
Dodanie atrium przy wejściu zapewnia dużo naturalnego światła w przestrzeniach komunikacyjnych i przylegającym do nich garażu. Natomiast małe dziedzińce przy kuchni i głównej łazience zapewniają intymne widoki.
Jednak najpięknieszy widok niewątpliwie rozpościera się z piętra. Tu wielofunkcyjna przestrzeń z dużymi oknami po obu stronach otwiera się na patio na dachu.
Dom z betonu potrzebował ciepła równoważącego dominującą paletę kolorów bieli, szarości i czerni. Architekci sięgnęli więc po drewniane powierzchnie. Wybrali w tym celu imponujące drewno, nasycone brązem z ciemniejszymi żyłkami, którego graficzne wzory podkreślają surową estetykę gładkich powierzchni i czystych linii.
W salonie wykonana na zamówienie konsola wyłożona drewnem rozciąga się do jadalni. Tu wznosi się, aby stać się ladą oddzielającą ją od kuchni. Natomiast wisząca w korytarzu szafka rozciąga się aż do głównej sypialni. Wokół niej zaprojektowano drzwi, a na końcu lustrzana szafa podwaja jej długość.
Nacisk, jaki architekci położyli na te liniowe elementy, jeszcze bardziej uwydatnia wydłużoną bryłę budynku. Jednocześnie odbija echem otaczający krajobraz, który rozciąga się tak daleko, jak okiem sięgnąć.
Zobacz także:
https://pointofdesign.pl/architektura/dom-czterech-ogrodow/
https://pointofdesign.pl/architektura/koncepcja-niewielkiego-domu-z-bezkresnym-widokiem/
https://pointofdesign.pl/architektura/ghost-house-betonowy-dom-duchow/
