Tematem czwartej edycji festiwalu jest neonomadyzm. To koncepcja płynnie przechodząca między życiem realnym a cyfrowym, ujęta poprzez badania nowych ruchów kultury i pracy. Najnowsza edycja Lake Como Design Festival bada za pomocą wystaw i wykładów, jak ciągły ruch ludzi stanowi element definiujący nasze czasy, który wpływa również na sztukę, architekturę i design. Przedstawiamy założenia festiwalu i najciekawsze realizacje artystyczne.
Lake Como Design Festival – tłumacząc neonomadyzm
„Temat wydał się w tym roku szczególnie interesujący, również w świetle wszystkich zmian, które zachodzą wokół nas: nomadyzm zawsze utożsamiał historię ludzkości, a dzięki przemieszczaniu się ludzi powstały rozwarstwienia, które pozwalają nam mieć tak głęboką i kalejdoskopową kulturę” – komentuje Lorenzo Butti, twórca i dyrektor artystyczny Lake Como Design Festival. – „Obecnie eksperymentujemy z nowymi formami nomadyzmu, które żyją obok tych bardziej „tradycyjnych”, coraz bardziej związanych z różnicami ekonomicznymi między różnymi częściami świata i zmianami klimatycznymi. Celem było przeprowadzenie badania w sztuce, projektowaniu i kreatywności w ogóle, aby zrozumieć, jak ten nowy nomadyzm wpływa na ekspresje artystyczną.”
Lake Como Design Festival – najciekawsze realizacje
Odbywająca się w historycznym centrum Como, tegoroczna edycja prezentuje bogaty program wystaw, rozmów, instalacji i wydarzeń. Wśród nich znajduje się wystawa zbiorowa „Erranti”, prezentująca dwudziestu międzynarodowych artystów, której kuratorem jest profesor i autorka „W poszukiwaniu straconego czasu”, Francesca Alfano Miglietti. Znajdziemy również instalację w Casa Bianca, we współpracy z Galerie Philia oraz serię „refreshment design talks”, które pogłębią pojęcie neonomadyzmu.
Erranti / ART BEYOND THE LIMITS OF THE VISIBLE
W wolnym tłumaczeniu, wystawa Sztuka poza granicami widzialności, obejmuje dzieła, które istnieją, ale wymykają się spojrzeniu. To projekt dotyczący sztuki i lokalnego krajobrazu, którego kuratorem jest Francesca Alfano Miglietti.
Dzieła przedstawiono jako przewodników, którym powierzono zadanie wyznaczenia trasy i horyzontu. To wystawa, która staje się niemalże podróżą, lekcją opowiadania historii i sposobem na zmianę punktu widzenia. Ale przede wszystkim, ERRANT jest motywem przewijającym się przez wszystkie prace, bo errant to historia człowieka, historia ruchu i różnorodności oraz wymiany.
Francesca Alfano Miglietti wybrała dwadzieścia osobistości ze świata sztuki i designu. Wśród nich między innymi: Hanna Burkart, Franko B, Gianni Cinti, Cesare Fullone, Alessandro Guerriero, Stephan Hamel oraz Enzo Mari. A także Antonio Marras, Bruno Munari, Andrea Nacciarriti, Daniela Novello, Fabio Novembre, Marco Paganini Cesare Pietroiusti i Franco Raggi. Ostatecznie, prace oferują różne sposoby myślenia o płynnej relacji między tożsamością, lokalnym krajobrazem i granicami.
Galerie Philia – Casa Bianca
Design znalazł się również na pierwszym planie w Casa Bianca, historycznej rezydencji z widokiem na pierwszą odnogę jeziora Como. Po raz pierwszy otworzyła się dla publiczności. Galerie Philia promuje selekcje prac w podejściu transkulturowym z siecią harmonijnie połączonych heterogenicznych kolekcji.
Wśród artystów znajdziemy między innymi dAM Atelier, Lorenzo Biniego, Agustina Bottoni, CARA/DAVIDE, Draga&Aurel, Samuela Constantini czy Piotra Dąbrowe. A także Karu Design, Eloa, Jana Garncarka, Lupo Horiokami, Imperfettolab, Frédéric Saulou oraz Emelianova Studio.
Movimento Club / IN SEARCH OF LOST TIME
Movimento Club zaprezentowało wystawę „W poszukiwaniu straconego czasu”, kolektywu współczesnych projektantów zainspirowanych uznanym dziełem Marcela Prousta. Dokładnie o tym samym tytule, to imponująca 4000-stronicowa powieść, której ukończenie zajęło ponad 13 lat. Powieść ta w dużym stopniu zgłębia ideę, że nasza teraźniejszość i nasza przyszłość są wynikiem naszej przeszłości. A także, że choć nie chcemy tego przyznać, prawie wszystko, co robimy, jest pod wpływem naszych przeszłych decyzji i działań.
Projekt z XXI wieku umieszczony na tle neoklasycyzmu stanowi ostry kontrast pomiędzy dwoma ideami, zadając pytania o czas, percepcję i refleksję. Kuratorem wystawy jest Movimento Club, scenografia zaprojektowała Gretę Cevenini i wyprodukowana przy wsparciu Italstand. „In Search of Lost Time” gościło w Villi Gallia.
Zobacz także:
