Historia powstania Grasshopper
Duński projektant Finn Juhl stworzył krzesło Grasshopper w 1938 roku i wykonał dwa egzemplarze. Zaprezentował je na wystawie Gildii Twórców Mebli w Kopenhadze. Wystawiał je razem z mobilną szafką barową z ilustracjami koktajli wiszących na ścianach. Była to ewidentnie zbyt pikantna aranżacja dla bardzo tradycyjnej widowni. Fotele Juhla nie wzbudziły więc zainteresowania podczas targów. Pod koniec wydarzenia Juhl zdecydował się kupić je od Nielsa Voddera, mistrza stolarki, który je wyprodukował, aby pomóc mu uniknąć znacznych strat. Juhl mieszkał z dwoma fotelami, ale nigdy nie próbował ich ponownie udostępnić publiczności. Ponad 80 lat później House of Finn Juhl wznowił projekt „wyprzedzający swoje czasy”, który niedawno zadebiutował na Salone del Mobile.
Juhl został wyszkolony jako architekt w Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie ukończył studia w 1934 roku. Po kilku latach pracy w terenie – a nawet zdobyciu nagród za swoje projekty – zwrócił uwagę na projektowanie mebli. Krytycy zauważyli, że brak formalnego wyszkolenia w projektowaniu mebli dodał jego pracy niezwykle ekspresyjnej jakości. Ponieważ, najprościej rzecz ujmując, nie był zbytnio zainteresowany tym, co było możliwe. Wiele jego wczesnych dzieł – wśród nich Konik polny – było niezwykle trudnych do skonstruowania. Cechowały się bowiem wieloma podstępnymi kątami, złożonymi łączeniami i nieoczekiwanymi kształtami. Wystarczy porównać wersję Juhla z fotelem Grasshopper Eero Saarinena dla Knoll, który jest znacznie bardziej przyjazny dla produkcji masowej.
Finn Juhl w awangardzie
Aby zrealizować swoje projekty już na początku Juhl współpracował z Vodderem i wystawiali się razem na wystawach Gildii Twórców Mebli do 1959 roku. Pokazy te były ważnym miejscem dla młodych duńskich projektantów. Byli oni awangardą w tworzeniu nowoczesnego stylu mebli, który znamy i kochamy dzisiaj. Chociaż ogólny klimat wydarzenia przesiąkały innowacje, praca Juhla miała tendencję do powodowania kontrowersji i określana mianem trochę zbyt nowoczesnej. Kiedy po raz pierwszy zadebiutował w 1939 roku fotelem Pelikan, krytycy pisali, że przypominał on „zmęczonego morsa” i reprezentował „estetykę w najgorszym możliwym znaczeniu tego słowa”. Obecnie jest to jeden z jego najbardziej kultowych projektów. Pomimo początkowej krytyki, praca Juhla znalazła odbiorców, a on stał się znany w Danii i na arenie międzynarodowej. Jednak nigdy nie osiągnął popularności rówieśników, takich jak Børge Mogensen i Hans Wegner. Ci projektanci byli bliżsi ojcu nowoczesnego duńskiego wzornictwa, Kaare Klintowi.
Jego wczesne fotele produkowano w małych ilościach we współpracy z Vodderem. Większość została wznowiona w późniejszej karierze lub pośmiertnie dzięki pracy House of Finn Juhl. Tylne nogi i podłokietniki Grasshopper zbiegają się do punktu na podłodze z tyłu fotela. Wyglądają zatem jak nogi konika polnego przygotowanego do skoku. Oparcie otacza siedzącego otulając niczym kokon i nadaje mu owadopodobną głowę i mocne wrażenie w każdym wnętrzu.
80 lat od powstania projektu
„Pomimo oryginalnych szkiców Finna Juhla minęło prawie 20 lat, zanim udało nam się wyprodukować Grasshopper dokładnie tak, jak zamierzono” – mówi współzałożyciel Hans Henrik Sørensen.
Korzystano z rysunków Juhla i starannie mierzono jedną z dwóch istniejących wersji. W ten sposób udało się odtworzyć projekt zgodnie ze specyfikacjami projektanta. I to zarówno w dębie, jak i orzechu, oraz obić skórą (jak oryginały) lub tkaniną.
„Postrzegamy Konika Polnego jako świętego Graala Finna Juhla… daje wrażenie czegoś potężnego i sprężystego. Wystarczy spojrzeć na to, jak każda część gra kształtem i profilem – obłości i wklęsłości, które spotykają się w delikatnym połączeniu.”
