Arata Isozaki, współautor krakowskiego budynku Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha, został w tym roku 41. laureatem Nagrody Pritzkera. Reasumując jest już ósmym japońskim architektem uhonorowanym najwyższym w branży wyróżnieniem. Przy tej okazji przybliżamy architektów pochodzących z kraju kwitnącej wiśni, do których wcześniej trafiła Nagroda Pritzkera -„Nobel Architektury”.
1987 | Kenzō Tange
Ten mistrz architektury był jednym z najważniejszych architektów XX wieku, łącząc tradycyjne japońskie style z modernizmem. Odegrał niezwykle znaczącą rolę w powojennym społeczeństwie Japonii, a jego niesamowite i wizjonerskie koncepcje doprowadziły jury do przyznania mu Nagrody Pritzkera. W ten sposób został pierwszym japońskim architektem, który zdobył to prestiżowe wyróżnienie.
1993 | Fumihiko Maki
Maki jest legendą architektury. Obecnie, mając 90 lat, Maki wciąż pracuje i nadal uczy zasad architektury na Uniwersytecie Keio! W 1993 roku trafiła do niego Nagroda Pritzkera za cały dorobek życia, w którym często odkrywał pionierskie zastosowania nowych materiałów i łączy kultury Wschodu i Zachodu.
1995 | Tadao Ando
Ando jest architektem samoukiem. Jego podejście do architektury i krajobrazu zostało sklasyfikowane przez historyka architektury Francesco Dal Co jako „regionalizm krytyczny”. Wychował się w Japonii i ten kraj, poprzez religię i inne aspekty kulturowe, naprawdę ukształtował jego styl jako architekta i projektanta. Mówi się, że styl architektoniczny Ando tworzy efekt „haiku”, podkreślając nicość i pustą przestrzeń reprezentującą piękno prostoty. Preferuje projektowanie złożonego obiegu przestrzennego przy jednoczesnym zachowaniu pozoru prostoty.
2010 | Kazuyo Sejima i Ryue Nishizawa
Ci najlepsi japońscy architekci założyli firmę SANAA w 1995 roku i od tego czasu prezentują znakomite projekty o światowym zasięgu. Znani są przede wszystkim z projektów z czystymi, modernistycznymi elementami. Z pewnością dzięki gładkim, czystym i błyszczącym powierzchniom ze szkła, marmuru i metali, ten japoński duet jest zdecydowanie gwiazdą w swojej dziedzinie. Tym samym w 2010 roku Nishizawa została najmłodszym laureatem Pritzkera, a Sejima została drugą kobietą, która otrzymała tą nagrodę.
2014 | Toyo Ito
Specjalizujący się w architekturze konceptualnej Ito, w swoich niesamowitych i potężnych projektach, stara się jednocześnie wyrażać świat fizyczny i wirtualny. Jest wiodącym przedstawicielem architektury, która odnosi się do współczesnego pojęcia „symulowanego” miasta. Określono go także „jednym z najbardziej innowacyjnych i wpływowych architektów na świecie”.
2014 | Shigeru Ban
Ten czołowy japoński twórca znany jest na całym świecie przede wszystkim dzięki swojej innowacyjnej pracy z papierem. Niewątpliwie godne uwagi są tekturowe tuby z recyklingu, wykorzystywane do szybkiego i skutecznego budowania dla ofiar katastrof. W 2014 roku jury doceniło Bana za jego innowacyjne wykorzystanie materiału i zaangażowanie w działania humanitarne na całym świecie. Nazywano go „zaangażowanym nauczycielem, który jest nie tylko wzorem dla młodego pokolenia, ale także inspiracją.”
2019 | Arata Isozaki
Od otwarcia swojej firmy w Tokio w 1963 roku w wieku 32 lat, Isozaki stworzył wiele budynków, w rzeczywistości będących świadectwem myśli Witruwiusza. Isozaki projektował muzea, wieże, mosty, biblioteki, meble, biura korporacyjne, pawilony, kompleksy sportowe, sale koncertowe i budynki uczelni. Inspirację odnajduje nie w wielkości projektowanych przez siebie budynków, ale w ich własnej pustce. Co więcej zwykł mawiać
„Ekstrawagancja jest dla mnie całkowitą ciszą. Nic, to ekstrawagancja”.
