Nową wersję przestrzeni do nauki we Włoszech można uznać za rewolucyjną. Biuro architektoniczne BDR z siedzibą w Turynie, ukończyło właśnie transformację budynku szkoły Enrico Fermi w tym samym mieście. Ten projekt trzy lata temu wygrał konkurs pod hasłem „Torino Fa Scuola”. Według jury konkursu uosabia on kulturową, pedagogiczną i architektoniczną refleksję nad przestrzenią do nauki. Szkoła została zrewolucjonizowana pod względem architektury oraz funkcji.
Szkoła a otoczenie
Istniejący budynek szkoły zbudowano w latach 60. XX wieku w dzielnicy Nizza Millefonti, pomiędzy dawnym obszarem przemysłowym Lingotto i rzeką Po w południowo-wschodniej części Turynu. Należało więc na nowo przemyśleć jego funkcje i odpowiedzieć na aktualne potrzeby. Dzięki kompleksowemu podejściu i udanym zabiegom szkoła stała się integralną częścią społeczności. Architektura złączyła obiekt z miejską tkanką i ukazuje przyszłość włoskiej architektury oraz edukacji.
Szkoła otwarta
Szkoła Fermi otwiera się na sferę miejską za pomocą zreorganizowanych wejść i przestrzeni zewnętrznych. Nowe wejście główne powstało w miejscy tylnej części istniejącego budynku. Zielona przestrzeń jednocześnie otwiera się na sąsiednie elementy urbanistyczne. W ten sposób podkreślono społeczną koncepcję tej instytucji. Dodatkowo przestrzeń publiczna przenika wewnątrz budynku i zajmuje jego parter. Tak więc znajduje się tu wiele dostępnych ogólnie udogodnień jak siłownia, biblioteka, audytorium czy kafeteria.
Chcieliśmy, aby projekt był w stanie nawiązać dialog z istniejącym budynkiem i jednocześnie zrewolucjonizować jego funkcję. Nowe elementy przestrzenne, folie i dodatki reinterpretują oryginalną strukturę w celu otwarcia szkoły na miasto. ”- potwierdzili architekci Alberto Bottero i Simona Della Rocca.
Nowa „obudowa”
Biuro BDR zainterweniowało głównie poprzez dodanie nowej stalowej konstrukcji, która stworzyła rodzaj opakowania. Jej tarasy stanowią integralną część miejsc nauczania, objęła także nowe przestrzenie łączące. Modułowość tej ramy charakteryzuje nitkowaty kręgosłup, uzupełniony metalową siatką. Takie rozwiązanie ma ona na celu podkreślać transparentność wizualną i relację z otoczeniem.
Schemat kompozycji ramy powtórzono również w starym budynku. Jego fasady pokryto tynkiem wieloziarnistym, co w rezultacie ujawniło różne głębokości. Fasady nowego frontu i skierowane w stronę dziedzińców wypełniają duże okna. W rezultacie poprawiają relacje między różnymi objętościami i przestrzeniami zewnętrznymi, nadając nowy sens oryginalnemu układowi.
Przestrzeń społeczna
Parter został zaprojektowany jako centrum obywatelskie, w którego atrium odbywają się różne wydarzenia. jak wspomniano wcześniej łączy się ono bezpośrednio z ogrodem i dwoma wejściami. Atrium rozciąga się także na górne piętra dzięki klatce schodowej, która przywołuje zewnętrzny język architektury. Elastyczna biblioteka i audytoria, kawiarnia i siłownia uzupełniają przestrzenie publiczne na parterze.
Na dwóch górnych piętrach atrium mieści przestrzenie rekreacyjne i zbiorowe. Z kolei zajęcia edukacyjne są zorganizowane w grupy – jednostki przestrzenne złożone z klas, szatni i nieformalnych przestrzeni do nauki. Sale lekcyjne stają się jednocześnie miejscem spotkań i łącznikiem między wnętrzem a otoczeniem. Bowiem zachowują wizualne połączenie ze wspólną przestrzenią i umożliwiają dostęp do tarasów. Podobnie jak w eksperymentalnych szkołach plenerowych zajęcia edukacyjne i rekreacyjne odbywają się na zewnątrz. W tych otwartych przestrzeniach tereny zielone i dialog z otaczającym krajobrazem stanowią wielką wartość. Zachęcają studentów i wykładowców do spotykania się i wymiany pomysłów podczas codziennych zajęciach.
Nowe standardy
Projekt planistyczny otwarty dla społeczności ma również wyraźne i większe ambicje. Ma on za zadanie „ustanowić standard budowania szkoły zarówno w sensie pedagogicznym, jak i edukacyjnym”. Jednocześnie innowacyjna struktura szkoły oraz włączenie nowych elementów architektonicznych i przestrzennych sprawiają, że szkoła Fermi autorstwa BDR jest studium przypadku, powtarzalnym modelem przekwalifikowania dziedzictwa budynku szkoły.
