Urodzony w Sfax w Tunezji w 1959 roku Tom Dixon mieszkał w Egipcie i Maroku, zanim spędził dzieciństwo w Londynie. Po porzuceniu szkoły artystycznej, na początku lat 80. zajął się grą na gitarze basowej w zespole Funkapolitan. Natomiast jego kariera projektanta rozpoczęła się równocześnie, gdy po rozbiciu ulubionego motocykla, postanowił go naprawić. I tak zajął się spawaniem, najpierw wykonywał w ten sposób meble, używając zużytych elementów z metalu. Hobby było bardzo pochłaniające i Dixon w ciągu zaledwie roku wyprodukował własnoręcznie około 100 krzeseł. W latach 80. studio rozrosło się do 20 osób specjalizujących się w obróbce metali. Stało się także placem zabaw dla wielu młodych osób, od Thomasa Heatherwicka po Michaela Younga i Michaela Anastassiadesa.
Tom Dixon | artysta
Samodzielności nauczył się jeszcze będąc muzykiem. Był całkowicie samowystarczalny, ponieważ sam komponował, szukał miejsca do grania, projektował, produkował i wieszał plakaty. Chodziło o własną produkcję, więc wytwarzanie i sprzedawanie mebli było naturalnym następstwem. Potem odbyły się międzynarodowe wystawy, w wyniku których kilka produktów zostało wprowadzonych do masowej produkcji. Kilka z jego prac zyskało szersze uznanie i znalazły miejsce w kolekcjach stałych Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Muzeum Wiktorii i Alberta, Muzeum Designu i wielu innych.
Tom Dixon | biznesmen
Doświadczenie biznesowe zdobyte podczas lat piastowania stanowiska dyrektora artystycznego firmy Habitare zaowocowały dalszym rozwojem. W późniejszym czasie także Artek wykorzystał talent Dixona, jednak w międzyczasie, w 2002 roku projektant założył w Londynie swoje studio. Niebawem zajął się także nową dziedziną. Dział odpowiedzialny za projektowanie wnętrz nazwano Design Research Studio. Co prawda wstępnie była to niejako poboczna linia działaności, która skupiała się wokół projektowania nowych produktów. Jednak z biegiem czasu komplementarne podejście, a także uwaga i zrozumienie wobec rzeczywistych potrzeb stały się kluczowym zagadnieniem.
Tom Dixon | projektant
Jeden z najbardziej utytułowanych projektantów w Wielkiej Brytanii, koncentruje się nie tylko na projektowaniu, ale także na rzucaniu wyzwania konwencjom branżowym. W ciągu całej swojej kariery interesuje się dużym biznesem, łącząc kreatywność z reklamą. Na początku Dixon angażował się w projektowanie, rzemiosło, zarządzanie fabryką, doradztwo w zakresie projektowania, marketing i sprzedaż. Wszystko to bez wykształcenia i finansowania. Dzisiaj satysfakcję przynosi mu praca nad wdrożeniem koncepcji aż do jej interakcji z konsumentem. Ponieważ lubi zmiany i szybko się rozprasza, nic dziwnego, że zajmuje się tak różnymi formami tworzenia. Od projektowania oświetlenia i mebli, przez prowadzenie restauracji, po przekształcenia wieży ciśnień w swój dom. Uważa, że brak formalnej edukacji jest jego główną zaletą, ponieważ pozwala mu to eksperymentować bez żadnych ograniczeń.
Bada możliwości materiałowe, nowe technologie przemysłowe, potencjał fabryki oraz strukturę i konstrukcję obiektu, rzadko myśląc o jego ostatecznym kształcie. Nie prowadzi segmentacji klientów ani badań rynku, nie obserwuje także konkurencji. Zamiast tego projektant „anty-mody” spędza mnóstwo czasu zastanawiając się, jak stworzyć coś, co się nie zestarzeje. Zakłada bowiem, że długowieczne przedmioty wymagają prawdziwej treści. Jego produkty powstają z myślą o trwałości, a nawet zwiększaniu swej wartości z wiekiem.
